Kim są dziś potomkowie Eichendorffa?

Pragnęlibyśmy naszym Czytelnikom przybliżyć przedstawiciela rodu i jego rodzinę. W tym celu musimy sięgnąć trochę do genealogii. Trzeba także mieć na uwadze, że nazwisko jest przenoszone jedynie w linii męskiej.

Poeta Joseph Freiherr (baron) von Eichendorff (1788-1857) miał dwóch synów – Hermanna i Rudolfa. Hermannowi (1815-1900) natomiast urodziło się trzech synów. Arnold (1861-1929) był wyższym oficerem i pozostawał w stanie bezżennym. Małżeństwo kolejnego syna - Carla (1863-1934) pozostało bezdzietne, zaś Waldemar (1868-1899) wstąpił do zakonu benedyktynów. Młodszy syn Josepha – Rudolf (1819-1891), współwłaściciel majątku Sedlnice (Sedlnitz) koło Przerowa w Czechach, z drugiego małżeństwa miał cztery córki i syna Hartwiga (1860-1944), generała armii cesarskiej. Hartwigowi urodziło się troje dzieci, noszących nazwisko von Eichendorff, będące prawnukami poety.

Najstarsza córka Elisabeth Ida Josephine Maria (1896-1976) w 1921 r. poślubiła w Sopocie Oskara Marię hrabiego Strachwitza von Groß-Zauche und Camminetz. Starchwitzowie stanowili rozgałęzioną rodzinę śląskiej szlachty, której w 1798 r. nadano tytuł hrabiowski. Na samym Górnym Śląsku w różnych okresach należały do tego rodu majątki w Krowiarkach, Kamieniu Śląskim, Chróścinie Opolskiej, Izbicku czy Gieraltowicach. Mąż Elisabeth von Eichendorff był właścicielem majętności w Psarach (Hünern) w powiecie oławskim na Dolnym Śląsku. Tu u swojego zięcia zamieszkał także Hartwig von Eichendorff, wnuk poety. Na tamtejszym zamku w małżeństwie hrabiostwa Strachwitzów urodziło się dwanaścioro(!) dzieci. Ostatnim z nich był Georg Michael Paul. W 1945 r. rodzina musiała opuścić swoje włości i osiadła w Ense koło Bremy w Dolnej Saksonii. Różnie układały się losy młodszego pokolenia Strachwitzów. Dziewczyny wybrały zawody pedagogiczne oraz medyczne. Trzech Strachwitzów zostało dyplomowanymi rolnikami (jeden nawet dr. nauk rolniczych). Przedostatni obrał karierę techniczną, a najmłodszy – Georg – został jubilerem.

Rudolf Hartwig Erdmann von Eichendorff (1897-1964), brat Elisabeth hrabiny Strachwitz oraz Marii Josephine von Wallhoffen (1900-1959), był urzędnikiem służby celnej. Ożenił się w wieku 42 lat a jego małżeństwo pozostało bezdzietne. Na nim wygasłby ród Eichendorffów w linii męskiej. Z tego powodu Rudolf w 1957 roku adoptował najmłodszego syna swojej siostry Elisabeth hrabiny Strachwitz – Georga. Swojego czasu pisaliśmy na naszych łamach, że zmarły w ubiegłym roku książę raciborski Franz Albrecht został adoptowany przez swoją ciotkę Metternich-Sándor. Chodziło o możliwość przejęcia olbrzymich majętności ziemskich na Węgrzech i Austrii. W przypadku adopcji dokonanej przez Rudolfa von Eichendorffa chodziło wyłącznie o zachowanie sławnego nazwiska, ponieważ Rudolf nie dysponował żadnym majątkiem. Ze swojej emerytury generalskiej żył na zamku swojego zięcia hrabiego Strachwitza.

Ponieważ nazwisko Strachwitz miało także dużą rangę na podstawie decyzji sądu szlachecko-prawnego Georg miał nosić nazwisko „Freiherr (baron) von Eichendorff Graf (hrabia) Strachwitz” z pominięciem dalszego rozwinięcia nazwiska ojca „von Groß-Zauche und Camminetz”. Chociaż z punktu widzenia hierarchii szlacheckiej tytuł hrabiego wyprzedza barona, sąd uznał jednak, że nazwisko „von Eichendorff” ma większe znaczenie od nazwiska rodowego.

Georg Michael baron von Eichendorff hrabia Strachwitz (*20.05.1940 w Hünern), praprawnuk poety, wybrał zawód jubilera. W 1968 r. ożenił się w Wiedniu ze swoją daleką kuzynką Bettiną hrabianką Strachwitz (*04.02.1941 w Hallen koło Salzburga) z austriackiej linii tego rodu hrabiowskiego. Małżonka była urzędniczką Parlamentu Europejskiego. Małżeństwo pozostawało bezdzietne, a przypomnijmy, że Georg został adoptowany właśnie w celu przedłużenia trwania rodziny von Eichendorff. Po dziewięciu latach małżeństwo Georga i Bettiny zostało 24 września 1977 r. anulowane kościelnie w Limburgu i Georg w tym samym dniu zawarł związek małżeński z Ute Danne (*05.04.1952 w Iserlohn). Pochodząca ze stanu mieszczańskiego Ute była mistrzem w zawodzie złotnictwa, uznaną twórczynią wyrobów jubilerskich. Ute hrabina Strachwitz prowadzi swoje atelier w Hemer koło Iserlohn i jest laureatką wielu nagród i wyróżnień na wystawach i konkursach jubilerskich. W 2001 r. zdobyła pierwsze miejsce w krajowym konkursie kształcenia kadr, a w 2009 r. została ponownie wybrana starszym cechu złotników. Georg baron von Eichendorff hrabia Strachwitz prowadzi sklep jubilerski w Iserlohn. Warto nadmienić o związkach Iserlohn z Raciborzem. Zarówno Iserlohn, jak i Hemer leżą w Märkischer Kreis, z którym powiat raciborski ma podpisaną umowę o współpracy. 

Małżeństwo Georg i Ute baronowie von Eichendorff hrabiowie Strachwitz mają czworo dzieci. Georg Matthias Joseph (*25.01.1979) studiował prawo ze specjalizacją w prawie handlowym, spółek i papierów wartościowych na uniwersytecie laterańskim w Rzymie, na uniwersytetach w Passau i Hagen oraz na University of London. Od 2002 r. pracuje społecznie w fundacji „Osteuropahilfe e.V.” (pomoc Europie wschodniej). Jest doktorem prawa. Obecnie mieszka w Hamburgu. W lutym 2010 r. urodziła mu się córka. Młodszą siostrą Georga juniora jest Elisabeth (*12.01.1981 w Iserlohn). 

Martin (*19.04.1983) studiował prawo, szczególnie prawo europejskie ze specjalizacją w zakresie prawa gospodarczego i podatkowego w Rzymie, Würzburgu i Karlsruhe. Jako 22-letni student dorabiał do studiów prowadząc w Karlsruhe profesjonalne kursy taneczne, biorąc tu przykład ze swojej młodszej siostry.

Najmłodszym dzieckiem Georga i Ute von Eichendorff hr. Strachwitz jest córka Maria (*30.12.1984). W latach 2005-2009 studiowała historię i matematykę w wyższej szkole pedagogicznej w Freiburgu. Do pierwszego egzaminu państwowego (niezbędnego do objęcia pracy nauczycielskiej) przygotowała pracę poświęconą piśmiennictwu politycznemu jej pra-pra-pradziadka Josepha von Eichendorffa. Wygłosiła kilka prelekcji na ten temat, np. w listopadzie 2009 r. w Köthen. Maria również prowadziła profesjonalne kursy tańca, które cieszyły się wielkim powodzeniem. Uczestniczyła także w kilku rajdach samochodowych.

Paweł Newerla