W Gdańsku będzie aleja Macieja Płażyńskiego

Za przyjęciem takiej nazwy jednogłośnie głosowali radni Platformy Obywatelskiej oraz Prawa i Sprawiedliwości. Aleja, która znajduje się w sąsiedztwie gdańskiego stadionu Energa Arena, biegnie od ronda Tadeusza Mazowieckiego do alei Tadeusza Hallera.

Na sesji obecna była m.in. żona Macieja Płażyńskiego, Elżbieta oraz jego syn Kacper. – Cieszę się, że Rada Miasta podjęła uchwałę o upamiętnieniu mojego małżonka – powiedziała żona tragicznie zmarłego byłego marszałka Sejmu RP. – Był on bardzo związany z Gdańskiem, który miał głęboko w sercu. Historia Gdańska, ta współczesna, była związana z jego życiem. Brał udział w strajkach, działał w opozycji, budował zręby demokracji naszego kraju. A było to budowanie praktycznie nowego państwa demokratycznego.

Maciej Płażyński (ur. 10 lutego 1958 roku) był m.in. wojewodą gdańskim w latach 1990–1996, marszałkiem Sejmu w latach 1997–2001 oraz jednym z założycieli i przewodniczących Platformy Obywatelskiej oraz jej klubu parlamentarnego. Był posłem na Sejm III, IV i VI kadencji, senatorem i wicemarszałkiem Senatu VI kadencji. Zginął tragicznie 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie samolotu Tu-154 pod Smoleńskiem.

Oto pełne uzasadnienie wniosku:

„Maciej Płażyński urodził się 10 lutego 1958 r. w Młynarach (obecnie województwo warmińsko - mazurskie). Mąż Elżbiety - prawnika, sędziego Sądu Okręgowego w Gdańsku, ojciec trójki dzieci: Jakuba - ur. w 1984 r., Katarzyny - ur. w 1986 r. i Kacpra - ur. w 1989 r. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Pasłęku wyjechał na Śląsk, gdzie przez rok pracował jako robotnik fizyczny m.in. przy budowie Huty Katowice. Po rozpoczęciu w 1977 roku studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego związał się z Ruchem Młodej Polski. We wrześniu 1980 r. współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów - pierwszej w Polsce niezależnej organizacji studenckiej, przewodniczący NZS Uniwersytetu Gdańskiego. Jesienią 1981 roku kierował strajkiem okupacyjnym na Uniwersytecie Gdańskim, następnie był aktywnym działaczem opozycji solidarnościowej. W 1983 r. współtworzył i został pierwszym prezesem Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Gdańsk", którą kierował do 1990 r. Firma ta stanowiła bastion gdańskiej opozycji, wspierała polityczną aktywność podziemnej Solidarności na Pomorzu i w innych regionach Polski.

W roku 1987 wybrany prezesem konserwatywnego "Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego", skupiającego środowiska gdańskich konserwatystów i liberałów. W 1989 roku współzałożyciel stowarzyszenia gospodarczego "Kongres Liberałów". W 1990 roku został członkiem konserwatywnego ugrupowania "Koalicja Republikańska", przekształconego później w Partię Konserwatywną. Od sierpnia 1990 r. do lipca 1996 r. był pierwszym niekomunistycznym wojewodą gdańskim (nominację otrzymał od Tadeusza Mazowieckiego). Odwołanie z funkcji wojewody gdańskiego (przez premiera Włodzimierza Cimoszewicza) w lipcu 1996 roku spowodowało szereg protestów przedstawicieli samorządów lokalnych, stoczniowców i innych grup zawodowych oraz mieszkańców Pomorza, których kulminacją był kilkutysięczny wiec pod gdańskim Dworem Artusa.

W wyborach parlamentarnych we wrześniu 1997 roku kandydując z listy Akcji Wyborczej Solidarność jako przedstawiciel Gdańskich Komitetów Obywatelskich uzyskał najlepszy wynik wyborczy w Polsce (125 tys. głosów). Wybrany przez Sejm bez głosu sprzeciwu Marszałkiem Sejmu III kadencji. Powierzone stanowisko sprawował do końca kadencji. 19 stycznia 2001 roku wraz z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem powołał Platformę Obywatelską. W wyborach parlamentarnych 2001 Maciej Płażyński startując z listy Platformy Obywatelskiej uzyskał najlepszy indywidualny wynik w okręgu gdańskim, wygrywając miedzy innymi z Lechem Kaczyńskim. Maciej Płażyński został Przewodniczącym partii Platforma Obywatelska i Klubu Parlamentarnego PO. W 2002 roku był inicjatorem porozumienia PO i PiS tworzącego koalicję PO-PiS na wybory samorządowego w 2002 r. W czerwcu 2003 roku składa rezygnację z Przewodniczącego Klubu PO oraz z szefa partii i opuszcza partię i do końca kadencji pozostaje posłem niezależnym. W wyborach parlamentarnych 23 września 2005 roku Maciej Płażyński wystartował jako niezależny kandydat na senatora, po raz kolejny udowadniając, że ma wielkie osobiste poparcie wyborców i nie potrzebuje wsparcia szyldem partyjnym. Maciej Płażyński zdobył ponad 150 tysięcy głosów, co było najlepszym wynikiem w okręgu gdańskim i jednym z najlepszych w całym kraju. Na pierwszym posiedzeniu izby wyższej parlamentu został wybrany Wicemarszałkiem Senatu VI kadencji. W wyborach parlamentarnych 21 października 2007 roku startował z listy PiS jako poseł niezrzeszony.

Od 11 maja 2008 roku Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska". Honorowy obywatel miast Młynary, Puck, Pionki i Lidzbark Warmiński. Maciej Płażyński był fundatorem Fundacji Pomorskiej założonej dla propagowania postaw aktywności i przedsiębiorczości, szczególnie wśród młodych ludzi z najuboższych rodzin. Był współfundatorem Fundacji "Nuta Nadziei". Fundacja wspiera utalentowane muzycznie dzieci niepełnosprawne. Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Odbudowy Świętego Wojciecha, powstałego w celu organizowania pomocy mieszkańcom dzielnicy Gdańska - Św. Wojciech, poszkodowanym w powodzi w 2001 r. Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia "Żuławy Gdańskie" z siedzibą w Trutnowach w gminie Cedry Wielkie. Stowarzyszenie powołane jest dla ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska przyrodniczego Żuław. Był członkiem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Od 2008 roku był prezesem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

10 kwietnia 2010 r. w katastrofie samolotu Tu-154 w Smoleńsku zginęło 96 osób, w tym członkowie oficjalnej polskiej delegacji na obchody 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, z prezydentem RP Lechem Kaczyńskim na czele. Wśród ofiar tej niewyobrażalnej tragedii był także Maciej Płażyński, poseł na Sejm RP i prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska”.