Światowa sensacja. W ZOO we Wrocławiu urodził się mrównik

Mały mrównik przyszedł na świat 2 lutego 2017 ok. godziny 23. Poród był bardzo długi i trudny, w efekcie czego nowonarodzony mrównik nie oddychał. Opiekun, kierownik sekcji małych ssaków Andrzej Miozga, podjął reanimację, która trwała niemal 60 minut! Udało się i maluch przeżył. Jednak matka, zbyt wyczerpana porodem, nie przyjęła maleństwa, więc pozostało ono pod opieką pana Andrzeja. Przy maluchu zawsze musi ktoś być, aby go obserwować, karmić co dwie godziny i zmieniać podkład, zapewniając suche i ciepłe warunki. W chwili narodzin ważył 1,7 kg, jego ciało mierzyło 30 cm, ogon 20 cm, jego ryjek miał długość 5 cm, a język i uszy po 10 cm. Jest oczkiem w głowie swoich opiekunów i już zyskał miano mega słodziaka.

Rodzice wrocławskiego cudu to LOTTE z Frankfurtu (ur.2012) i TANU z Tanzanii (ur.2008).

DODATKOWE INFORMACJE

Na Czerwonej Liście umieszczono pond 250 gatunków zwierząt zamieszkujących Afrykę, z których 25 posiada status bezpośrednio zagrożonych wyginięciem. Wśród nich są okapi, manaty afrykańskie, fenki czy wymarłe w naturze oryksy szablorogie. 200 gatunków określonych jako „najmniejszej troski” to gatunki których liczebność populacji na dzień dzisiejszy nie wzbudza niepokoju, ale większości liczebność niepokojąco szybko spada. To właśnie w tej grupie znajdują mrówniki (Orycteropus afer). Co zatem w nich jest takiego niezwykłego?

Mrówniki zaliczane są do tzw. afroterów (Afrotheria), łączących trąbowce (słonie), brzegowce (manaty i diugonie i syreny), góralki, ryjkonosowe (ryjoskoczki, ryjkonosy i sorkonosy) i afrosorkowce (tenrekowate i złotokrety) i właśnie rurkozębne (zalicza się tu wyłącznie mrównik). W konsekwencji nie mają one „kuzynów genetycznych” jakimi dla człowieka są szympansy. Można wręcz powiedzieć, że są to żywe skamieliny, bo pierwsi przedstawiciele tej grupy pojawiają się w zapisie kopalnym sprzed 110 – 100 mln lat.

Prowadzą nocny tryb życia, więc nie dziwi, że mają kiepski wzrok, ale doskonały słuch i węch. Są „kopaczami” budując nory pod postacią korytarza z licznymi odnogami, komorami i z kilkoma wyjściami. Wykopanie takiej „rezydencji” nie stanowi dla nich dużego problemu dzięki umięśnionym nogom i masywnym pazurom kopią szybciej niż kilku mężczyzn zaopatrzonych w łopaty! Duże pazury umożliwiają nie tylko utworzenie kryjówki. Są również znakomitym narzędziem do włamywania się do termitier, gdzie mrówniki znajdują swoje pożywienie – termity albo podziemne mrówki.

Tym co zdziwiło badaczy to rytuał jaki mrówniki wykonują przed nocnym wyjściem na żer. Obejmuje on kilka faz, zaczyna się od wychylenia się z nory, by wsłuchać się w otoczenie, kolejna to wybieganie z nory, kilkakrotny podskok, ponownie rozglądanie się, znów podskakiwanie, a dopiero wówczas ruszają na poszukiwanie termitier. Wygląda to trochę jak prowokowanie potencjalnego wroga, który mógłby się czatować na mrównika.

Choć gatunek znany jest od XVIII wieku nie jest często spotykanym gatunkiem w ogrodach zoologicznych. Powodem są między innymi specyficzne warunki życia, które trzeba im zapewnić

O MRÓWNIKACH

Nazwa: mrównik (łac. Orycteropus afer, ang. Aardvark, Antbear)
Długość życia: 18 lat (w naturze)
Masa: 50 - 82 kg
Długość ciała: 109 – 135 cm plus ogon: 53 – 66 cm.
Długość języka: 30.5 cm
Środowisko życia: sawanna, lasy deszczowe, zarośla; unika kamienistego podłoża.
Dieta: terminty i mrówki
Zasięg występowania: Afryka, na południe od Sahary ( = Afryka subsaharyjska), od sawanny po tropikalne lasy deszczowe - wszędzie tam, gdzie znajdzie źródło pożywienia i podłoże, w którym da się kopać. Bywa nazywany „świnią ziemną” ze względu na ryjkowaty koniec pyska.
Rozmnażanie: Po ciąży trwającej 7–9 miesięcy samica rodzi 1 lub 2 młode. Waży około 2 kg, jest nagie i nieporadne.
Zagrożenia: Szeroki zasięg występowania sprawia, że gatunek nie jest zagrożony nagłym wymarciem. W wielu rejonach Afryki poluje się na mrówniki dla ich mięsa i skór. Pazury i zęby przerabiane są na biżuterię i amulety. Siedliska mrównika są przekształcane pod uprawy gdzie traktowany jest jako szkodnik. Z drugiej strony tam, gdzie rolnicy pozbyli się mrówników, rozwój populacji termitów negatywnie wpływa na plony.

źródło: zoo.wroclaw.pl