PODEJRZANE obrazopisanie

Już w najbliższą sobotę, 15 maja - pierwszy wernisaż rozpocznie się o godzinie 19:00 w Teatrze Nowym

obraz: Łukasz Błażejewski
pisanie: Piotr Seweryn Rosół

15 Maja 2010 w Krakowie w 4 miejscach 4 wernisaże

masturbacJA otwarcie 19:00
Teatr Nowy, ul. Gazowa 21, wystawa 15.05. – 30.06.2010.
Fantazmaty i Fetysze otwarcie 20:00
Café Młynek, pl. Wolnica 7, wystawa 15.05.-1.06.2010
Corpus Christi/corpus delicti  otwarcie 21:00
Pozytywka, ul. Bożego Ciała 12, wystawa 14.05-18.06.2010
Uwiedziony otwarcie 22:00
Miejsce, ul. Estery 1, wystawa 15.05- 20.06.2010. 

Wszystko jest podejrzane w świecie, który dąży do przezroczystości. Światło, które wszystko rozjaśnia zarazem na wszystko rzuca cień. Podejrzane obrazopisanie to portret wielokrotny, dziennik intymny, „przegięty” pejzaż wewnętrznych uwikłań, zapis narcystycznych poszukiwań tożsamości w świecie znaczonym kryzysem mimetycznym, w którym, jak chce Jean Baudrillard, rzeczywistość znika w cieniu własnej symulacji.

W porządku oczywistości (evidentia zakorzeniona jest ewidentnie w widzeniu) JA zawsze jest podejrzane – i to w podwójnym sensie: nieustannie jest podglądane i nie wie, kto patrzy, kiedy i dlaczego, a zarazem potencjalnie choćby rewolucyjne – rozrywa ramy wspólnoty, rozbija iluzje Rozumu, który pragnie go okiełznać, neguje język sztuki, rozsadza dyskurs (ośmiesza go, wpędza w zakłopotanie), drażni swą wsobnością.

Uwiedziony obrazem siebie, uwodzi ludyczną grą z własnym wizerunkiem. Uwiedziony popkulturową deformacją, ornamentem religii, queerową subwersją, nachalnością reklamy i kiczem sztuki, uwodzi precyzją łagodnej, minimalistycznej kompozycji. Podejrzane rodzi się w zdarzeniu masturbacji, nieumiarkowanej gry wyobraźni, która wprowadza fantazmaty na scenę reprezentacji. Podejrzane to nieustanne va-et-vient między projekcją a introjekcją, multiplikacja lustrzanych odbić, kolekcja gadżetów, obiektów/abiektów, fetyszy, w które przekształca się odległy Ukochany.

JA ukryte w masturbacJA to nie tylko podpowiedź samego języka, który pragnie, by tożsamość podmiotu ustanowiona została w samotnym akcie tyleż przyjemnym, co bolesnym, ale by ten akt stał się od razu źródłem obrazu i pisania, w którego cieniu znika Prawo, Imię Ojca, Władza, a nawet sam Ukochany, który był dla nich największą podnietą.
 

Łukasz Błażejewski – scenograf, malarz, projektant, od lat poszukuje miejsca zderzenia linii wertykalnej (metafizycznej i hermeneutycznej), na której rozsiadły się znaki odsyłające poza świat z linią horyzontalną (idiotyczną i pornograficzną), na której rzeczy sprowadzone zostają do swego zewnętrza, zredukowane do swej powłoki. Sam rozprasza się w obrazie, wystawia swoje ciało na spojrzenia, jest wszędzie i zewsząd się wyłania.

Piotr Seweryn Rosół – literaturoznawca, wykładowca, krytyk, od lat poszukuje w sobie i w świecie tego, co patologiczne, idiotyczne, niesamowite, nieobliczalne, obrzydliwe, potworne... podgląda, ale sam nie chce być podglądany, ucieka od oczywistości świata i przezroczystości języka, podejrzewa i jest podejrzany a jeszcze nie wiadomo dokąd zaprowadzi go ciekawość Innego.

www.podejrzane-obrazopisanie.pl