Otwarcie Galerii Sztuki Bielec

Bardzo licznie przybyłych przywitał kurator wystawy Piotr Saduś, wnuk Pawła Bielca, który podkreślał, że misją Galerii Sztuki będzie upowszechnianie ponad 110 letniej rodzinnej tradycji fotograficznej.

- Ciężko sobie wyobrazić, że Paweł Bielec opuścił rodzinny Dynów i udał się do Lwowa, aby realizować się jako artysta, blisko sto lat temu. Tak jak ciężko sobie wyobrazić, że prezentowane na wystawie zdjęcia były zrobione w 39 roku. Są przecież tak dobrej jakości, tak żywe i świeże – mówił Piotr Saduś.

Paweł Bielec pod koniec swojego życia mógł być spokojny o swoją spuściznę, ponieważ pozostała ona w dobrych rękach: córki Barbary i wnuczki Katarzyny, podobnie jak on absolwentki malarstwa ASP. Archiwum Galerii Sztuki obejmuje ponad milion klisz. Na wystawie można zobaczyć ten potencjał w starannie wybranych pracach fotograficznych, które zostały uzupełnione próbką twórczości malarskiej Pawła Bielca i Katarzyny Bielec.

Na wernisażu przemówił także Główny Plastyk Miejski Jacek Stokłosa, autor tekstu do katalogu wystawy, który gratulował utworzenia Galerii oraz podkreślał ogrom prac, który musiał być wykonany.

- To co widzimy to połączenie wspaniałych zdjęć z nowoczesną technologią i świetnym sposobem podania – mówił Jacek Stokłosa. Głos zabrała także Barbara Bielec, która podziękowała wszystkim, którzy przyczynili się do powstania Galerii, w tym Urzędowi Miasta, który objął galerię programem mecenatu. Po części oficjalnej zebrani goście podziwiali prace przy lampce wina.
Jak pisał w katalogu Piotr Saduś: uważa się, że fotografia jest „zimna”, że jej przekaz jest mechaniczny, obiektywny, że nie mówi nic o fotografującym, jego przeżyciach czy charakterze. Prezentowane prace przeczą takim twierdzeniom. Zdjęcia te są zarówno zapisem chwili jak i emocji. Na fotografiach Pawła Bielca moment jest doniosły, radosne uniesienie parady miesza się z niepokojem związanym z groźbą wybuchu wojny. Wyraźny jest stosunek artysty do fotografowanych zdarzeń, pełen szacunku, ale i zwykłej ludzkiej życzliwości oraz ciepła, cech, z których słynął mistrz Paweł pracując w studio fotograficznym nad portretami krakowian. Dzięki temu podejściu obrazowany świat otwierał się przed jego obiektywem a odbiorca podziwiając te niezwykłej jakości zdjęcia, może dziś przenieść się do Krakowa 1939 r. i uczestniczyć w utrwalonych emocjach, które Paweł Bielec potrafił jak nikt inny wydobyć.

Na fotografiach Katarzyny Bielec obserwujemy zwykłe życie, przestrzeń miasta, bawiące się dzieci, przyrodę. Artystka wnikliwie obserwuje rzeczywistość i skupia się na jej fragmentach, pięknie, które nam umyka w gonitwie codzienności. Świetnym kadrem wycina obiekt z otocznia i zmusza widza do zastanowienia się nad nim, do intymnego skupienia nad prezentowanym „tu i teraz”.

Na jednym ze zdjęć przedstawiającym krakowskie podwórko widzimy cień fotografującego. Jest to jedyna manifestacja ingerencji twórcy w świat przedstawiony, ale cały cykl zdjęć jest zapisem subtelnej obecności artysty, który uwieczniając fragment rzeczywistości nadaje jej znaczenie. Odcisk buta z innej fotografii jest nie tylko zapisem śladu człowieka w przestrzeni, ale też manifestacją artysty, który koncentruje uwagę na tym wycinku świata, wkłada weń swoje emocje i dzięki temu wyrywa go z codzienności.

To co się odnosi do fotografii, zarówno Pawła jak i Katarzyny, jest tym bardziej prawdziwe dla ich malarstwa. Operują mistrzowskim kadrem, znakomitą kompozycją oraz umiejętnie grają światłem. Poprzez wrażliwość artystyczną uchwycone momenty zostają wydobyte ze swojej zwyczajności, czy są to kwiaty Pawła Bielca czy struktura bruku Katarzyny. Artyści nie boją się tematów statycznych, subtelnych, ponieważ dzięki swojemu warsztatowi oraz pełnemu ciepła podejściu obdarzają przedstawiane fragmenty świata obecnością i znaczeniem.

Wystawa będzie prezentowana do 12 maja 2011.
BIELEC Dom Fotografii i Malarstwa
Pl. Inwalidów 6 Kraków
www.bielec.art.pl