ZERO stopni Celsjusza

Szkło Marty Wojciechowskiej jest spękane jak lód, pogniecione jak ubity śnieg. Przejrzyste albo spienione. Piękne! (Anna Bialic)

21.12.09 - 19.02.10,
wernisaż: 16.01., sobota, godz. 16:00

BB Wrocław, ul. Jatki 3-6

MARTA WOJCIECHOWSKA

Dyplom na Wydziale Ceramiki i Szkła PWSSP (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu, 1997. Mieszka i pracuje we wsi Żdżary pod Tarnowem.

Marta Wojciechowska jest artystką wciąż młodą. Nie chodzi mi tu o jej wiek, choć i to by się zgadzało, to podejście do tworzywa i formuła prac Marty mają wciąż urok młodej spontaniczności. Unika rozwiązań oczywistych (czytaj: komercyjnych). Właściwie więcej w niej cech rzeźbiarki niż designera.
Szkło jest poddawane przez Wojciechowską ciągłym próbom. Z jednej strony są to poszukiwania własnych metod technologicznych, z drugiej zaś oryginalnej formy.

Obiekty tworzone przez nią to tętniące cichym życiem ślady świata natury; to instrumenty wciągające nas w subtelną grę. Dystans, tak powszechny w świecie szklanej menażerii, tu jest niepożądany. Naczynia są kształtami zastygłej masy, w kontakcie z nimi pojawia się wrażenie ciężaru.
Opracowane przez Wojciechowską szkło pomimo swej kruchej struktury okazuje się wystarczająco trwałe by używać go np. do tworzenia muzyki [dobrym tego przykładem jest koncert - performance wykonany w 1998 roku w Bielsku-Białej.

 
Charakterystyczne dla niej jest wykorzystywanie połączeń szkła z drewnem lub kamieniem.
Te elementarne tworzywa są pozostawione w surowej formie, tak by nie utracić wrażenia prostego piękna. W potężnym pniu tylko z grubsza ociosanej topoli pojawiły się szklane kule;
na ich przekładaniu “z dołka w dołek” polega popularna arabska gra Mancala, wykonana przez Wojciechowską w wersji nie mającej (jestem tego pewien) odpowiednika na całym świecie.
Wyobraźnia jest obszarem gry. Na kamiennej płycie szachownicy figury i piony jedynych
w swoim rodzaju szachów - ich główki to czasze kieliszków których zawartość powinna być szlachetna i wysokoprocentowa, tak jak inwencja autorki. (bb)

Wystawy indywidualne:

1997 -  Wystawa podyplomowa, Arsenał, Wrocław
1998 - „Szkło”, Galeria Szkła i Ceramiki, BWA Wrocław
1998 - „Drewniane-Szklane”, Galeria Opera, Warszawa 1998
1998 - „Music of the Wood”, performance we współpracy z Emilie Benes Brzeziński, Stanisławem Welanykiem, Ryszardem Balcerem oraz Krzysztofem Maciejowskim, Muzeum Okręgowe, Bielsko-Biała
1999 - „Deszcze”, Galeria Galle, Szczecin
1999 - „...do grania”, Galeria Pod Sceną, Legnica
1999 - „...do grania 2”, Galeria Miejska, Tarnów
1999 - „Szklane”, Galeria ZPAP Sukiennice, Kraków
2005 - „Gry szklanych paciorków”, Galeria Fraktal, Bielsko-Biała
2009 - „Rzeźba", Galeria Obok, Tychy

Wystawy zbiorowe:

1996 - „Szkło Młodych”, Galeria Szkła i Ceramiki, BWA Wrocław
1996 -  Wystawa 50 lat ASP Wrocław, Zakład Ossolińskich, Wrocław
1998 - „Szkło Młodych”, BWA Galeria Szkła i Ceramiki, Wrocław
1998 - „Przedmiot Fantastyczny. Mistrz i Uczeń", Muzeum Narodowe, Kraków
1999 - „Polskie Szkło Współczesne”, Smålands Museum, Växjö, Szwecja
1999 - „Glasskunst Triennale”, Norymberga, Niemcy
2000 - „Szkło Młodych”, Galeria Szkła i Ceramiki, BWA Wrocław
2000 - „Stół Polski”, Galeria Opera, Zamek Ujazdowski, Warszawa 
2000 - „Gry”, Galeria BB, Kraków
2000 - „Ulan" - Polska sztuka dekoracyjna, Królikarnia, Warszawa
2001 - „Banalnie Niebanalni”, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
2001 - „Kwiato-stan”, Galeria Opera, Warszawa
2002 - „Polska Sztuka Przedmiotu”, Galeria w Pałacu Prezydenckim, Warszawa
2003 - „Przyjaciele", Stara Papiernia, Warszawa
2008 - „Łódź Design 2008 - Międzynarodowy Festiwal Design”, Łódź
2009 - „Zasoby Naturalne Polskiego Designu", Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, Stalowa Wola