Kraków Berlin Expres

W ramach programu WANDERLUST (pragnienie podróży), która zakończy się w 2011 realizacją dwóch wspólnych produkcji: wspólnej inscenizacji sztuki pt. "Być albo nie być", opartej na scenariuszu filmu Ernsta Lubitscha pod tym samym tytułem oraz akcji: Kraków-Berlin-Expres, która rozgrywać się będzie w pociągu oraz w przestrzeni obejmującej stacje kolejowe na trasie Kraków-Berlin.

Zaplanowany na trzy lata program, ma celu stworzenie okazji do prezentacji artystycznych dokonań obu partnerów w ramach gościnnych występów, a także – wzajemnego zapoznania się z metodami pracy w obu teatrach, zarówno w zakresie produkcji spektakli, jak i organizacji wydarzeń okołoteatralnych, a co za tym idzie – zdobycie nowych doświadczeń przydatnych w realizacji wyzwań, jakie stają przed współczesnym teatrem.

 
Współpraca rozpoczęła się w październiku występem gościnnym Starego Teatru w Berlinie, gdzie pokazano spektakl Wojtka Klemma "Piekarnia". W tym tygodniu do Krakowa przyjedzie Maxim Gorki Theater z dwoma spektaklami:

Heinrich von Kleist
Amphitryon

reżyseria: Jan Bosse
scenografia: Stéphane Laimé
kostiumy: Dagmar Fabisch
muzyka: Arno Kraehahn
dramaturgia: Ludwig Haugk
premiera: 22 września 2007

Długi czas Amphitryon prowadził byt niszowy w porównaniu z pozostałą spuścizną Kleista i postrzegany był jako domniemane tłumaczenie cieszącej się powodzeniem sztuki Moliera. Tymczasem współczesny wydawca, Adam Mueller, wydał wyrok „iż ta przeróbka Moliera jest rzeczą niespotykaną i w najszlachetniejszym sensie tego słowa dziełem oryginalnym”. Materiału do sztuki dostarcza marginalny wątek z greckiej mitologii – historia spłodzenia Heraklesa. Zafascynowany urodą Alkmeny Zeus postanawia przyoblec się w ciało jej męża Amfitriona. Zwiedziona Alkmena przeżywa z fałszywym mężem niezapomnianą, miłosną noc. Prawdziwy Amfitrion, powracający jako zwycięzca z pola bitwy, przeżywa tymczasem największą porażkę na polu osobistym. Ktoś inny odbiera mu jego tożsamość. Co pozostaje, kiedy traci się wszystko, kiedy nawet własne ja zniknęło? Z tytułowego bohatera Kleist przenosi uwagę na Alkmenę i każe jej odpowiedzieć na pytanie, z punktu widzenia jej własnego „ja”, tym najsłynniejszym w historii literatury „Ach!”: owymi trzema literami, które wstrząsają komedią.

Występują:

Jupiter/Amphitryon: Hans Loew, Alkmene: Anja Schneider, Merkur: Michael Klammer, Sosias: Robert Kuchenbuch, Charis: Hilke Altefrohne

Pokaz w Starym Teatrze: 19 listopada 2009

Fritz Kater
Heaven (zu tristan)
koprodukcja ze schauspielfrankfurt

reżyseria: Armin Petras
scenografia i kostiumy: Patricia Talacko
muzyka: Ingo Guenther
wideo: Niklas Ritter
dramaturgia: Andrea Koschwitz
premiera w Berlinie 17 listopada 2007

Śmierć z miłości w Wolfen: Simone kocha Andersa. Ale tak jak kiedyś Tristan opuścił Kornwalię, tak student architektury opuszcza rodzinne Wolfem, miasto gdzie wspólnie z Simone spędził dzieciństwo. On wyrusza do Ameryki, Simone pozostaje na wschodnioniemieckiej prowincji. Helga kocha swojego męża, psychiatrę Koenigsforsta i to od ponad 20 lat. Ale także i oni opuszczą Wolfem. Odkąd wytwórnia filmowa została zamknięta, dla laborantki Helgi nie ma już pracy. Jeszcze niedawno byli dla siebie nawzajem niczym „gwiazdy na niebie”, a teraz ich betonowy blok mieszkalny zostaje zburzony. Pozostaje gruzowisko i kruki. „Będziemy postrzegać siebie jako rzuconych w inny, obcy świat, czy jako część całości?” Jak niegdyś Marietta Blau, która dzięki badaniom nad specjalną emulsją filmową sprawiła, że dla ludzkiego oka stało się widoczne rozszczepienie jądra jako rozproszone maleńkie punkciki w kształcie gwiazd, tak teraz Fritz Kater w sztuce Heaven opisuje rozpad pewnego obrazu życia wraz z jego następstwami. Kater wyprowadza swoje postaci z raju poprzez czyściec do współczesnego piekła wschodnich Niemiec.
Spektakl wyróżniony nagrodą Friedricha Lufta przez „Berliner Morgenpost” dla najlepszego przedstawienia roku 2007.

Występują:

Koenigsforst: Peter Kurth, Simone: Fritzi Haberlandt, Helga: Susanne Boewe, Robert: Ronald Kukulies, Sarah: Yvon Jansen, Anders Adlercreutz: Max Simonischek, Micha: Anika Baumann

Pokaz w Starym Teatrze: 21 listopada 2009

zdjęcie: sxc.hu